Bir gün İhtiyar bir taşçı kayayı yontmakta, güneş de etrafı kavurmaktadır. Taşçı Tanrıya keşke güneş olsaydım diye sitem eder. "Ol!" der Tanrı güneş olur. Bulutlar geçer önüne güneşin bir hükmü kalmaz. Bulut olmak ister "Ol!" der Tanrı bulut olur. Rüzgarlar alıp götürür bulutu bir hükmü kalmaz. Rüzgarın oyuncağı olmuştur artık. Bu kez de rüzgar olmak ister "Ol!" der Tanrı. Rüzgar, kasırga olur, fırtına olur her şey önünde boyun eğer. Tam keyfi yerindeyken bir kayaya rast gelir. Oradan eser buradan eser kaya bana mısın demez. Evet bu kez de kaya olmak ister. Ona da "Ol!" der Tanrı. Kaya olur. Artık sağlam, mağrur ve güçlü bakmaktadır dünyaya. Fakat bir gün sırtında bir acı ile uyanır. İhtiyar bir taşçı kayayı yontmaktadır.
Kaderini sev! Belki seninki en iyisidir.
No comments
0 yorum:
Yorum Gönder